Machu Picchu (oryginalna nazwa to Patallaqta) to dawne miasto Inków, które ostatecznie opuszczono około 1537 roku, czyli mniej więcej tylko po 100 latach istnienia. Położone na wysokości 2090-2400 m n. p. m w Andach Peruwiańskich, pomiędzy Huayna Picchu a Machu Picchu stanowi dzisiaj jedną z największych atrakcji turystycznych dla wszystkich, którzy odwiedzają Peru.
Co ciekawe, miasto Inków odkryto dopiero w roku 1911. Dokonał tego amerykański uczony z uniwersytetu Yale, Hiram Bingham, który już w rok po odkryciu dawnej cywilizacji na szczycie góry rozpoczął tam badania archeologiczne. Te trwały przez wiele lat, później prace wykopaliskowe przekazano Peruwiańczykom. Ostatnie zakończyły się w roku 1941 roku i dały solidne podstawy do udokumentowania dziejów życia mieszkańców tego zakątka ziemi. To właśnie wtedy odkopano tysiące zabytkowych przedmiotów, takich jak naczynia ceramiczne czy srebrne posążki. Wykopaliska pozwoliły również scharakteryzować mieszkańców osady (około 1000 osób) i rozpoznać tryb ich codziennego życia. Wiadomo na przykład, że Machu Picchu zamieszkiwały przede wszystkim kobiety, bo pośród 10 znalezionych szkieletów czy mumii tylko 1 należał do mężczyzny. Według niektórych naukowców, Machu Picchu nie było nawet tradycyjnym miastem, ale sanktuarium Dziewic Słońca
Historycy uznają, iż miasto Inków powstało w II połowie XV wieku, kiedy to nad ziemiami tego regionu panował Pachacuti Inca Yupanqui. To właśnie na szczycie urządzono istne centrum ceremonialne a w mieście mieszkali przede wszystkim kapłani. Miasto dzieliło się wtedy na dwie części, na górnej znajdowały się wybudowane z białego granitu świątynie, pałace i grobowce zaś w dolnej rozlokowano domy produkcyjne i izby pracowników z dachami pokrytymi strzechą. Na zboczach góry znajdowały się zachwycające do dzisiaj tzw. tarasy uprawne. Ciekawostką jest fakt, iż pierwotnie zbudowany kanał (ponad 749 metrów długości), który wybudowano w celu nawadniania pól nie tylko można podziwiać do dzisiaj, ale również działa on w pełnej sprawności.
Dzisiaj turystów zachwyca architektura tego wymarłego już miejsca. Zadziwiający jest fakt, iż miasto wybudowano na szczycie skały a na zboczach organizowano liczne uprawy, które były w stanie wyżywić wszystkich mieszkańców. Charakterystyczne dla Machu Picchu są też schody – naliczono ich aż 1200. Uwagę skupia się dzisiaj na ruinach Świątyni Słońca, Grobowca Królewskiego czy pozostałościach Pałacu Królewskiego. Największą świętością był i jest natomiast kamień Intihuatana (miejsce, gdzie przystaje słońce), który ma być dowodem na istnienie w tym miejscu astronomicznego obserwatorium. To kamienny słup, wyrzeźbiony w litej skale.
Machu Picchu pomimo licznych badań archeologicznych, nadal zaliczane jest do najbardziej tajemniczych miast na świecie – nadal nie wiadomo, kto na pewno zamieszkiwał miasto i dlaczego przestało nagle funkcjonować po tylko 100 latach istnienia.
Ze względu na swoją nietuzinkową strukturę, w roku 1983 Machu Picchu zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO a w 2007 roku ten zakątek Inków znalazł się na liście Siedmiu Cudów Świata.